نمی دانم چرا اینقدر از آمار می ترسم
و از لحن بیان مجری اخبار می ترسم
تورم رفته بالای چهل پنجاه اما او
دهد داد سخن از دَه ، از این انکار می ترسم
مرتب نسخه می پیچد برای مردم دنیا
خودش تب می کند اما، از این عطار می ترسم
خدا پشت و پناه او که دارد می رود، اما
اگر همزاد او آمد، از این تکرار می ترسم

ز کم کاری دولت بنده را هرگز ملالی نیست
به هر کاری که دولت می کند اصرار می ترسم
ز گنده گویی و گفتار های نغز مسئولان
که داده بارها دست من و تو کار می ترسم
ریال ما اگر با کاه شد هم سنگ باکی نیست
دلار اما اگر شد اندکی بیمار می ترسم
دلار از هیبت آن زید شد چون کاغذی پاره
اگر که پوند هم شد روزگاری خوار می ترسم

دخترکم، تو که در اوان نوجوانی، زندگی را بدرود گفتی، پیش از آن که پا بگیری از پا افتادی، آرزوهای بزرگت در دل کوچکت ماند، داغت تفتیده تر از داغم شد....آه....افسوس! عزیزکم.... می دانم، خوب می دانم که این منم تنها مقصر آنچه رخ داد، تو اما بر من خرده مگیر!

دخترم تو مدتهاست که با من آشنایی. اخلاقم را خوب می دانی. صدای غرغرهایم وقت درس ریاضی هنوز در گوشت طنین انداز است؟! بوی آشنای دود و نفتم که تو را یاد درس انشا می انداخت؟

من هم تو را خوب می شناسم. خنده های کودکانه ات در ذهن دود زده ام حک شده، سرفه هایت هنوز در گوشم هست، آنوقتها که تب می کردم و دودم در چشم و گلوی نحیفت می رفت! رو سیاهم دخترکم! رو سیاهم، رو سیاه!
به یاد داری، که دودم چگونه گیجتان می کرد؟ چگونه خواب آلودتان می کرد؟! چگونه درس را بر شما سخت می کرد؟! رویم سیاه!

دو خلبان نابینا که هر دو عینک‌های تیره به چشم داشتند، در کنار سایر خدمه پرواز به سمت هواپیما آمدند، در حالی که یکی از آن‌ها عصایی سفید در دست داشت و دیگری به کمک یک سگ راهنما حرکت می‌کرد.

زمانی که دو خلبان وارد هواپیما شدند، صدای خنده ناگهانی مسافران فضا را پر کرد. اما در کمال تعجب دو خلبان به سمت کابین پرواز رفته و پس از معرفی خود و خدمه پرواز، اعلام مسیر و ساعت فرود هواپیما، از مسافران خواستند کمربندهای خود را ببندند.

در همین حال، زمزمه‌های توام با ترس و خنده در میان مسافران شروع شده و همه منتظر بودند، یک نفر از راه برسد و اعلام کند این ماجرا فقط یک شوخی یا چیزی شبیه دوربین مخفی بوده است. اما در کمال تعجب و ترس آنها، هواپیما شروع به حرکت روی باند کرده و کم کم سرعت گرفت. هر لحظه بر ترس مسافران افزوده می‌شد چرا که می‌دیدند هواپیما با سرعت به سوی دریاچه کوچکی که در انتهای باند قرار دارد، می‌رود.

هواپیما همچنان به مسیر خود ادامه می‌داد و چرخ‌های آن به لبه دریاچه رسیده بود که مسافران از ترس شروع به جیغ و فریاد کردند. اما در این لحظه هواپیما ناگهان از زمین برخاست و سپس همه چیز آرام آرام به حالت عادی بازگشته و آرامش در میان مسافران برقرار شد. در همین هنگام در کابین خلبان، یکی از خلبانان به دیگری گفت: «یکی از همین روزها بالاخره مسافرها چند ثانیه دیرتر شروع به جیغ زدن می‌کنند و اون‌وقت کار همه‌مون تمومه!»...!!!

محرم، ماه باليدن است، نه ناليدن
بساطش آموزه است، نه موزه
تمرين خوب نگريستن است، نه خوب گريستن
نماد شعور مذهب است تا شور مذهب
و تلنگري ديگر!
منتظران مهدي (عج) به هوش باشيد!
حسين (ع) را منتظرانش كشتند ...

• فروشگاه ری بای
• رایانمهر
• حل آنلاین انتگرال های پیچیده
• my galaxies
• " وبسایت انجمن فیزیک دانشگاه تفرش "
• تیم فوتبال گهر
• هر چی که بخوای اینجا هست
• sm download
• دانلود آهنگ ، موزیک ویدیو ، عکس ، کلیپ ، داستان
• سایه روشن
• علم روز
• بچه های فیزیک 90
• دختری از جنس حوا
• ساعت رومیزی ایینه ای
• رقص نور لیزری موزیک



تبادل لینک هوشمند








• قالب وبلاگ

• وبلاگ اسکین
• انجمن پیچک
• تعبیر خواب
• بازی آنلاین
• کتاب و مقاله