از ریختن آهن در اقیانوس برای بارور کردن پلانکتون‌ها تا سفید کردن سقف خانه‌ها، دانشمندان به دنبال راه‌هایی هستند تا از طریق مهندسی زمین، با گرم شدن آب و هوای زمین و اثرات مخرب آن مبارزه کنند.

آتش‌فشان‌های مصنوعی: علاوه بر کوددهی آهنی، برخی از دانشمندان ساختن آتش‌فشان‌های مصنوعی را پیشنهاد کرده‌اند که ذرات سنگین گوگرد -مشابه خاکستر آتش‌فشانی- را درون جو پخش کند. همانند خاکستر آتش‌فشان‌های واقعی، این ذرات نور و گرمای خورشید را به درون فضا پس می‌زند. با این وجود، نمی‌توان گفت که هیچ‌کدام از این رویکردها در آینده نزدیک قابل استفاده است. با این حال، متخصصان باید به طور جدی تمام گزینه‌ها از جمله اصلاح آب و هوا را مد نظر قرار دهند. ساموئل ترنستروم، عضو هیئت مدیره پروژه مهندسی زمین می‌گوید: «هیچ توجیهی برای غفلت وجود ندارد، ما باید درباره مهندسی زمین بیشتر بدانیم.»

مزارع جلبک دریایی: مزارع جلبک دریایی به عنوان چاهک‌های کربن از جایگاه برجسته‌ای در میان دانشمندان برخوردار هستند. نیمی از فتوسنتز دنیا –فرایندی که با استفاده از نور خورشید دی‌اکسید کربن را به انرژی تبدیل می‌کند- در اقیانوس‌ها انجام می‌شود. بخش اعظم این فرایند توسط گیاهان ریز دریایی موسوم به فیتوپلانکتون‌ها انجام می‌شود که قابل کشت و زراعت نیستند، اما جلبک دریایی -که به آسانی می‌توان آنها را در امتداد سواحل اقیانوس کشت داد- یک راه‌حل امکان‌پذیر برای دانشمندانی است که به دنبال افزایش سهم اقیانوس‌ها در حذف کربن هستند. همچنین جلبک‌های دریایی کشت شده را می‌توان درو کرد و از آنها به عنوان یک سوخت تجدیدپذیر استفاده نمود.

دفن زغال در خاک: شاید کهنه و کثیف به نظر برسد، اما سنت کهن آمازونی ساختن زغال‌زیستی می‌تواند نجات‌بخش آب و هوای زمین باشد. زغال‌زیستی -زغال چوب غنی و بسیار متخلل که از گرما دادن پس‌مانده‌های کشاورزی به دست می‌آید- زمانی‌که به خاک باز می‌گردد، می‌تواند کربن را برای صدها تا هزاران سال در خاک به دام بیاندازد. در مقابل، ظرفیت نگهداری کربن درختان محدود است؛ چرا که اگر درخت بریده شده و یا بمیرد، گازهای گلخانه‌ای حبس شده در آن فرار می‌کند.

کشتی‌های ابرساز: با طرحی که یادآور کشتی‌های بخار اقیانوس‌پیما است، کشتی‌های ابرساز می‌تواند کمکی برای تلاش‌های مهندسی زمین در مقابله با تغییرات آب و هوایی باشد. این ابزارها مه نازکی از نمک اقیانوسی را به درون هوا می‌پاشند که باعث به وجود آمدن ابرهای اقیانوسی می‌شود. چنین ابرهایی چگال‌تر و سفیدتر از ابرهای معمولی هستند، بنابراین میزان بیشتری از گرمای خورشید را به درون فضا منعکس می‌کنند. به گفته ترنستورم، ساخت و اعزام حدود 1500 عدد از این کشتی‌های نسبتا ارزان‌قیمت می‌تواند اثر خنک‌سازی فوری به همراه داشته باشد. وی می‌گوید: «ما تا دانستن این مطلب که آیا این روش کار خواهد کرد فاصله زیادی داریم، اما این یک نظریه قابل قبول است که ارزش تحقیقات جدی را دارد.»

سقف‌های سفید: همانند این خانه در همیلتون برمودا، بازتابنده‌تر ساختن سقف خانه‌ها از طریق رنگ‌آمیزی آنها به رنگ سفید می‌تواند یکی از ساده‌ترین روش‌های مهندسی زمین باشد. به گفته محققان آزمایشگاه ملی لورنس در دانشگاه برکلی کالیفرنیا، سقف‌های تیره بین 10 تا 20 درصد نور خورشید را بازتاب می‌کنند، در حالی‌که سقف‌های روشن موسوم به سقف‌های خنک بین 70 تا 80 درصد پرتوهای خورشید را بازتاب می‌کنند. علاوه بر این، سقف‌های سفید یک لطف اضافه را به همراه خود دارند: فضای داخلی ساختمان‌هایی با سقف بازتابنده خیلی گرم نمی‌شود، در نتیجه نیاز به تهویه مطبوع کمتری دارند و از این طریق نیز به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک می‌کنند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: